Մարդը, դա նրա մտքերն ու զգացմունքներն են: Դրանք կազմվում են նրա տեսածի հիման վրա. այն, ինչ նա նկատել, լսել, ըմբռնել և կարդացել է, մի խոսքով, իրեն շրջապատող ամբողջ իրականությունը: Սա ապահովում է զարգացման պարույրի անսահմանությունը. բնակավայրը ձևավորում է ստեղծարար մարդուն, որն էլ իր հերթին ձևավորում է բնակավայրը: Նույնիսկ անհիշելի ժամանակներում հայերը ստանձնել էին մարդկային գիտական և մշակութային նվաճումների հավաքագրման և պահպանման առաքելությունը. դրա վկայությունն է Մատենադարան ինստիտուտ-թանգարանը, որում պահվում է աշխարհի հին ձեռագրերի ամենալայն հավաքածուն:
301 Իմաստության երկիրը նախագիծ է, որի նպատակն է վերստեղծել Հայաստանում միջավայր, որի ակնհայտ գերիշխող ուժը մարդն է՝ հավաքող և հսկայական մշակութային և գիտական ավանդույթի կրող, որն ունակ է ստեղծել առավելագույնս յուրահատուկ գաղափարներ:
Այն, իմիջիայլոց, պարունակում է եզակի գործերի թարգմանություններ, որոնց բնօրինակները կորսվել են: Եվ պատահական չէ, որ այբուբենի ստեղծող Մեսրոպ Մաշտոցի կողմից հայերեն տառերով գրված առաջին արտահայտությունն էր.
301 Իմաստության երկիր նախագիծը փորձ է վերածնելու նրանց գործունեությունը:
Միևնույն ժամանակ, գիտակցելով մարդկային նվաճումների վերպետականությունը, ազգի հայրերը հիանալի հասկանում էին, որ գիտական մտքի զարգացմանը մասնակցելու համար անհրաժեշտ է ոչ միայն հավաքել աշխատանքներ, այլ նաև թարգմանել դրանք, տիրապետել դրանց՝ օգտագործելով հասկանալի ազգային ծածկագրերը: Այսպիսով, նրանք մարդկության համաշխարհային նվաճումները դարձրին հայ ժողովրդի համար բնակատեղի, ինչը հանգեցրեց գիտության և մշակույթի համապարփակ ծաղկմանը:
«Ճանաչել զիմաստութիւն եւ զխրատ, իմանալ զբանս հանճարոյ»
Իրողություն, որը կհանգեցնի նոր իմաստների ձեռքբերմանը: Եվ դա միանշանակ կարող է պատահել հենց այս երկրում: Հին քարտեզագիրների կողմից Եդեմ կոչված այս երկիրը առաջին մարդու ծննդավայրն է և գործած առաջին մեղքի բնօրրանը: Երկիր, որը Նոյի ոտքերի տակ բաղձալի հիմք դարձավ: Վայր, որտեղ մարդկությանը տրվեց ապրելու երկրորդ շանսը: Մի երկիր, որտեղ քրիստոնեությունը հետապնդվող աղանդից վերածվեց պետական կրոնի, ինչի շնորհիվ հիմնիվեր փոխվեց պատմության և մշակույթի զարգացման ողջ ընթացքը: Այստեղ, որտեղ արդեն ծնվել են գլոբալ, ուղղահայաց իմաստներ, կարող են ծնվել նորերը և դա միակ երևույթն է, որը հնարավոր չէ գտնել աշխարհի ոչ մի այլ վայրում:
Եվ ով, եթե ոչ ցանցային ժողովուրդը, որն օրգանապես ինտեգրված է աշխարհի բոլոր ծայրերում՝ տարբեր երկրների և մշակույթների հասարակություններում, կարող է տարածել այդ իմաստները ամբողջ աշխարհում և դրա կառուցվածքներում, տալ զարգացման նոր ուղղություն, լրացնել հոգևոր և մշակութային քաոսը, իմաստալից գաղափարների սուր բացակայությունը, որի կործանարար արդյունքները գնալով ավելի ակնհայտ են դառնում:
Ծրագրի շրջանակներում 301 իմաստուն կտեղափոխվի Հայաստան: Այս մարդիկ ավելին են, քան պարզապես իրենց ուրույն ոլորտի մասնագետներ: Նրանք ոչ ստանդարտ մտածողությամբ և անսպասելի հայացքներով մարդիկ են: Այստեղ՝ Հայաստանում, կստեղծվեն նրանց համար աշխատանքի բոլոր պայմանները, ինչը կհանգեցնի մի շարք հեղաշրջիչ ծրագրերի իրականացմանը, և նրանց փոխգործակցության ուղեծրում կլինեն մարդիկ, ովքեր իրականացնում են այդ նախագծերը և երկրում կազմավորում նոր իրողություն:
Հուսահատ ժամանակներում հայերը երեխաներին և գրքերն էին փրկում: Որովհետև ի՞նչ իմաստ ունի այն գիրքը, որը չունի ընթերցող: Եվ ինչպիսի՞ ապագա կսպասվեր այն երեխաների համար, ովքեր կորցրած կլինեին դարերի ընթացքում կուտակված իմաստությունը: Հուսահատ ժամանակներում հայերը փրկում էին ապագան: Փորձի և այն մարդկանց համադրությունը, որոնք ընդունակ են տիրապետել դրան և զարգացնել այն… Ահա սա է գոյատևման պարզ բանաձևը, որի հիմքում դրված է թռիչքի հնարավորությունը: